در این مقاله، روشی جدید به منظور طراحی کنترل کننده پایدارساز و ردیاب برای دسته ای از سیستم های غیرخطی که نمایش فضای حالت آنها به فرم توابع چندجمله ای است، ارایه شد. در این روش، طراحی کنترل کننده براساس مدل غیرخطی بوده و بدون نیاز به هیچ گونه خطی سازی محلی انجام می گیرد. مساله طراحی بر تجزیه مجموع مربعات چندجمله ای متکی است و با تبدیل به یک مساله بهینه سازی محدب، به فرم برنامه ریزی مجموع مربعات ارایه شده است. این روش با کاهش محافظه کاری نسبت به سایر روش های مبتنی بر خطی سازی، پایداری نمایی فراگیر سیستم غیرخطی را تضمین می دهد. همچنین برای ارزیابی پایداری متغیرهای حالت سیستم حلقه بسته نسبت به ورودی خارجی، رویکردی مبتنی بر روش مجموع مربعات مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش نیز قیود لازم برای تضمین پایداری ورودی به حالت، به فرم یک مساله امکان پذیری مجموع مربعات در آمده است. مدل دینامیکی غیرخطی اجسام پرنده را معمولا می توان با معادلات چندجمله ای غیرخطی بیان نمود. لذا تئوری پیشنهادی می تواند برای طراحی خودخلبان یک پرنده هوایی به کار گرفته شود. کامل ترین روش ارزیابی بخش کنترل سامانه های هوافضایی قبل از آزمون پروازی، شبیه ساز سخت افزار در حلقه است. از این رو در انتها نتایج حاصل از به کارگیری کنترل کننده طراحی شده در آزمون سخت افزار در حلقه یک پرنده مافوق صوت ارایه شده است. نتایج حاصل با نتایج شبیه سازی مقایسه شد که هم خوانی مناسب نتایج، کارآیی روش ارایه شده را در حلقه کنترل خودخلبان پرنده نشان می دهد.

هدف اصلی در این مقاله ارایه جوابی تقریبی برای معادلات انتگرال ولترای غیرخطی دو بعدی با استفاده از چندجمله ای های متعامد لژاندر است. ابتدا، چندجمله ای های متعامد لژاندر انتقال یافته دوبعدی، تعریف و خواص آن ها ارایه می شوند. سپس به معرفی ماتریس های عملیاتی انتگرال و حاصل ضرب می پردازیم. این خواص به همراه گره های گاوس-لژاندر، معادله انتگرال مورد نظر را به جواب دستگاهی از معادلات جبری غیرخطی تبدیل می کنند. هم چنین، آنالیز خطای روش ارایه می شود. در آخر، با مثال هایی، کارایی روش بررسی می شود.

یکی از سیستم هایی که علیرغم ساختار بسیار ساده، در اکثر کتب و مراجع برای اثبات برتری های یک روش کنترلی مورد استفاده قرار می گیرد، سیستم آونگ وارونه می باشد. هدف از کنترل این سیستم متعادل نمودن آونگ همراه با تضمین محدود بودن حالات سیستم می باشد. تاکنون روش های مختلفی برای کنترل این سیستم مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از بهترین روش ها، روش کنترل فازی با کنترل کننده ناظر غیرفازی می باشد. مشکل اکثر این کنترل کننده ها محدود بودن بازه تغییرات شرایط اولیه می باشد. در این مقاله، برای حل این مشکل، روشی نوین ارایه شده است. با توجه به اینکه اصول کار این روش مشابه روش پسگام بوده و در واقع کارآیی آن را برای سیستم های واقعی بیشتری گسترش می دهد، این روش را پسگام تعمیم یافته نام نهاده ایم.

در این مقاله آنالیز پایداری سیستم های فازی چندجمله ای مرتبه کسری به روش مجموع مربعات مورد بررسی قرار گرفته است و برخلاف مدل فازی T-S که تنها قابلیت کار با ماتریس های ثابت را دارد در این روش باچندجمله ای ها ، در ماتریس های سیستم سروکار داریم. بنابراین نمایش مدل سیستم غیرخطی با استفاده از چندجمله ای ها روشی کارآمدتر است. نکته اصلی در برتری روش آن است که در روش پایدارسازی سیستم های مرتبه کسری بر اساس مدل فازیT-S ، شرایط پایدارسازی بر اساس تئوری پایداری لیاپانوف و بوسیله نامساوی ماتریسی خطی ( LMI ( بیان می گردد در حالیکه آنالیز پایداری بر اساس مدل فازی چند جمله ای بوسیله تابع لیاپانوف چندجمله ای و در قالب مجموع جملات مربعی(SOS) بیان می گردد و در سیستم هایی که روش های بهینه سازی LMI کارساز نیست آنالیز پایداری و طراحی کنترلر را میتوان با این روش انجام داد.ازلحاظ عددی توسط ابزار sostools که اخیرا توسعه یافته شده است می توان تابع لیاپانوف چندجمله ای را بدست آورد . در این مقاله شرایط پایداری یک سیستم فازی چندجمله ای مرتبه کسری مورد بررسی قرار گرفته و شرایط لازم و کافی برای پایداری بدست امده است و در پایان نیز با ذکر یک مثال صحت و درستی روش پیشنهادی نشان داده شده است.

در این مقاله به معرفی ساختاری نوین از سیستم فازی تاکاگی – سوگنو – کانگ (TSK) که دارای بخش استخراج ویژگی در قسمت ورودی می باشد، می پردازیم. روش پیشنهادی تحت عنوان Semi-Polynomial data Mapping Fuzzy Inference System و به اختصار (SPMFIS) معرفی می شود. در روش پیشنهادی از یک نگاشت داده شبه چندجمله ای به منظور تبدیل ورودی های اصلی به ورودی های جدید با ابعاد کاهش یافته استفاده می شود. در گام بعد خروجی حاصل از نگاشت داده شبه چندجمله ای به عنوان ورودی سیستم فازی که در این مقاله از شبکه (Adaptive Network Based Fuzzy Inference System (ANFIS بدین منظور استفاده شده است به کار می رود. به منظور آموزش پارامترهای شبکه ANFIS و بخش نگاشت داده شبه چندجمله ای، از الگوریتم گرادیان نزولی استفاده شده است. همچنین به منظور بررسی کارایی روش مطرح شده، کاربرد آن در کلاس بندی چندین مجموعه داده استاندارد، شناسایی سیستم و پیش بینی سری زمانی مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است. نتایج حاصل از این شبیه سازی ها دلالت بر کارایی بالای روش مطرح شده در برابر روش های مرسوم شناسایی و کلاس بندی دارد.

سیستم خرپای متناوب، یکی از انواع سیستم های مهاربند جانبی در سازه های فولادی به حساب می آید. در این سیستم، نیروهای جانبی از طریق دیافراگم صلب کف بین خرپاهای دو طبقه مجاور انتقال می یابد. ستون های سیستم خرپای متناوب تنها در دیواره های بیرونی جای گرفته و ستون های میانی حذف می گردند. از این رو، فضای باز بزرگ بدون ستون قابل دستیابی است که از نظر معماری مناسب می باشد. در بخش میانی خرپا، باز شویی به ارتفاع طبقه قرار می گیرد. در این مقاله با استفاده از نرم افزار ایتبس اثر مشخصه های هندسی خرپای متناوب نظیر نسبت طول بازشوی میانی به کناری، نوع و چینش خرپاهای کناری در عملکرد لرزه ای بررسی می گردد. برای این منظور، ابتدا توانایی مدل تحلیلی در تخمین نتایج آزمایشگاهی موجود اعتبارسنجی شد. ملاحظه گردید که پاسخ تحلیلی، تطابق خوبی با نتایج مدل آزمایشگاهی دارد. در ادامه، با بررسی چندین مدل مختلف اثر طول دهانه بازشوی میانی خرپا روی پارامتر های لرزه ای سیستم خرپای متناوب بررسی گردید. نتایج نشان داد که نسبت طول دهانه باز شوی میانی خرپا به طول دهانه های کناری، در عملکرد لرزه ای اهمیت زیادی دارد؛ به طوری که این نسبت می تواند تأثیر مستقیم بر روی شکل پذیری و سختی سازه داشته باشد. نهایتاً، روی بهترین نسبت دهانه بدست آمده مبتنی بر بهترین سطح عملکرد لرزه ای، اثر نوع خرپای به کار رفته در دهانه های کناری ارزیابی گردید. در این مقاله، سه نوع سازه کوتاه، متوسط و بلندمرتبه به کار گرفته شده است.

در این مقاله به مدل سازی، آنالیز حلقه باز و طراحی سیستم کنترل متمرکز با قانون کنترل غیرخطی پهپاد دوپیکره پرداخته شده است. در پیکربندی دوپیکره، دو پرنده کاملا همسان با استفاده از اتصال یک درجه آزادی حول محور بدنی طولی(لولا در نوک بال ها) به یکدیگر متصل هستند. دینامیک شش درجه آزادی پهپاد دوپیکره با استفاده از روش نیوتن-اویلر مدل سازی گردید. تغییرات رفتار پرنده دوپیکره در شکل مدهای مختلف نیز مورد بررسی قرار گرفته است. با اینکه معادلات حاکم بر پرواز پهپاد دوپیکره کاملا غیرخطی و کوپل هستند، قوانین کنترل غیرخطی برای کنترل پرواز پهپاد چندپیکره در مقالات این حوزه یافت نشده است. همچنین سیستم کنترل توسعه داده شده توسط تیم های مختلف، فقط به صورت نامتمرکز بوده که باعث افزایش هزینه سیستم کنترل می شود. در تحقیق حاضر، سیستم کنترل متمرکز با قانون کنترل غیرخطی، پیشنهاد می شود که مشکلات ذکر شده را حل نماید. نتایج شبیه سازی عددی نشان می دهد که سیستم کنترل غیرخطی دارای عملکرد بهتری نسبت به کنترل خطی بوده و نمودارهای پاسخ زمانی بسیار هموار و بدون فراجهش هستند. فرامین زوایای انحراف سطوح کنترل و تراست نیز محدود و منطقی هستند.

1در این مقاله یک مدل جدید پیش اعوجاجگر دیجیتال برای جبرانسازی همزمان غیرخطینگی تقویت­کننده توان و عدم تطبیق­های بهره و فاز مدولاتور تربیعی، هم­چنین عدم­تطبیق­های وابسته به فرکانس در فرستنده­های تبدیل مستقیم ارایه شده است. این پیش­اعوجاجگر بر اساس ساختار مبتنی برکرنل­های قطری سری ولترا که مدل ساده شده­ای از سری ولترا می­باشد طراحی شده­است بطوریکه تمام پارامترهای آن خطی می­باشند. در نتیجه برای تخمین پارامترهای پیش اعوجاجگر می­توانیم از ساختار یادگیری غیرمستقیم استفاده کنیم. بدلیل ناپایداری عددی که ممکن است در مدلسازی غیرخطینگی تقویت­کننده توان و خطی­سازی آن بوجود بیاید، در این ساختار یک مدل غیرخطی جدید با توابع پایه متعامد بر اساس چند جمله­ای ژاکوبی پیشنهاد شده­ است که علاوه بر کاهش چشم­گیر عدد شرطی ماتریس ضرایب پیش اعوجاجگر، به کمتر از50 دسی بل، نسبت توان سیگنال در کانال مجاور، بیش از 17 دسی بل برای سیگنال­های ورودی QAM16-LTE و QAM64-LTE و 14 دسی بل برای سیگنال ورودی OFDM کاهش می­یابد. نتایج شبیه سازی در نرم افزار متلب میزان کارایی و تاثیرگذاری این روش را تایید می­کند. هم­چنین پارامترهای NMSE و EVM برای آنالیز و ارزیابی ساختار پیشنهادی پیش اعوجاجگر معرفی شده­است که درمحیط برنامه نویسی متلب و با بکارگیری سیگنال ورودی QAM16-LTE  شبیه­سازی شده و به ترتیب مقادیر45- دسی بل برای NMSE و 37- دسی بل برای EVM  به ازای تعداد ضرایب 19 برای پیش اعوجاجگر ژاکوبی بدست آمده است. نمودار مقادیر این پارامترها برای مرتبه های مختلف چندجمله ای پیشنهادی ژاکوبی محاسبه و رسم شده است و نتایج آن در مقایسه با مدل­­های پرکاربرد چندجمله ای­های مرسوم بهبود قابل ملاحظه­ای داشته است.

در این مقاله تخمین ناحیه جذب سیستم های چندجمله ای مرتبه دو با استفاده از تابع لیاپانوف کسری مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از روش های تخمین ناحیه جذب، یافتن بزرگترین مجموعه رویه است. در این مطالعه تابع هزینه برای رسیدن به بزرگترین مجموعه رویه به جای استفاده از فاکتور شکل دهی بر اساس افزایش ناحیه محصور به مجموعه رویه پیشنهاد شده است. تخمین ناحیه جذب به حل مساله بهینه سازی نامعادله ماتریسی دوخطی تبدیل گردیده و با چند مثال توانایی این روش در مقایسه با روش های موجود در مطالعات اخیر بررسی شده است.